Terwijl we de reisblog van vandaag maken, staan we op een grote parkeerplaats in hartje Quebec en kijken we over het mooiste deel van deze stad uit. Dit alles voor de prijs van $10. Dat hadden we vanochtend niet gedacht. Nadat we vroeg wakker waren en ontdekten dat we heel erg uitgerust waren, besloten we gewoon vroeg op te staan, snel wat te eten en te vertrekken. De reis naar Quebec, onze volgende bestemming, is namelijk iets verder dan we eerst dachten. Google Maps geeft ruim 500 kilometer aan. We verwachtten een saaie reis, maar moedernatuur had iets anders in petto. We bleken namelijk door de openlucht dierentuin van Canada te reizen.
De Highway op
Nadat we nog maar net de highway opgedraaid waren gaf onze Tomtom aan dat we na 489 km weer een aanwijzing zouden krijgen. Dat betekende dus gas geven en alleen maar rechtdoor rijden. Oké dat heeft niets met een dierentuin te maken natuurlijk. Na ongeveer 20 kilometer rijden zagen we in de berm een enorme vogel zich te goed doen aan eten in de berm. Het leek op een pauw maar dan een stuk groter en zonder verentooi. Wellicht komen we er later nog wel een keer achter welke vogel we gezien hebben. Ondertussen was knapte het weer langzaamaan op. Eerst was er sprake van behoorlijke bewolking, maar al snel trok de lucht open en ging het zonnetje schijnen. Dit betekende nog niet dat het meteen ook warm werd, maar een zonnetje maakt het altijd gezelliger. Na nog eens een groot stuk te hebben gereden (we waren bijna de enige auto op de weg) zagen we een murmeltier midden op de highway zitten ontbijten. Gelukkig merkte hij ons tijdig op en ging keurig aan de kant. Ondertussen begon de camper behoorlijk dorst te krijgen en dus gingen we rustig aan op zoek naar het benzine station waarbij we korting kregen vanuit de camperverhuurder. Het was nog wel een stukje rijden maar daarvoor hadden we nog precies genoeg benzine. Net voordat we de afslag af moesten om te gaan tanken, zag Pleuni opeens een enorme vogel op de weg zitten. Vretend aan een karkas. Wij hadden deze vogel nog nooit in het wild mogen zien: het was een echte Amerikaanse zeearend (een Bald Eagle). Het ging allemaal te snel om er een foto van te kunnen maken, maar we konden van afstand al wel zien wat een enorme vogel het moest zijn als deze in de lucht vloog. We hebben nog even overwogen om langs de weg te stoppen en terug te keren maar dat vonden we toch te gevaarlijk. We zullen het met onze herinneringen moeten doen. Daar word je toch wel vrolijk van. Dus goed gemutst gingen we tanken. Het is ook maar beter dat je goed gemutst bent tijdens het tanken, want je betaald een rib uit je lijf terwijl de benzine prijs hier per liter toch veel lager is dan in Nederland.
Wegwerkzaamheden, highway humor en rusten
Canada timmert behoorlijk aan de weg. Dat bedoelen we dan ook letterlijk. We kwamen op een goed moment in the middle of nowhere en daar waren ze gewoon een heel nieuw stelsel aan wegen aan het aanleggen. Nieuwe snelwegen, nieuwe wegen vanuit de bergen, nieuwe provinciale wegen. Het kan hier blijkbaar niet op. De teller stond op nog ruim 200 kilometer toen we het wel even goed vonden: we wilden graag nog even stoppen voordat we ons in het stadsgewoel moesten begeven. Dat is met een gewone auto al niet gemakkelijk en zeker niet met een grote camper. Het was een mooie parkeerplaats, voorzien van alle gemakken zoals wifi, toiletten en afvalbakken. Die zie je niet veel hier in Canada. We besloten naast het rusten om ook onze vuilniszak daar te legen. Je kunt het maar beter kwijt zijn. Al snel vervolgden we onze weg en moesten we lachen om de lengte van de namen van de dorpen hier. Die zijn zo lang dat ze niet op een envelop passen. Een van de namen getuigde van het feit dat het wellicht door een dronken toekomstige bewoner was verzonnen: St. Louis du Ha! Ha!. Hier is geen letter van gelogen.
Entering Quebec
Des te dichter we bij Quebec kwamen, des te drukker werd het en op zo’n 30 km voor de stad begonnen de eerste files, veroorzaakt door ongelukken en wegwerkzaamheden. Wij vonden het niet zo’n probleem want we hadden door wisseling van de tijdszones er min of meer onverwacht een uurtje extra bij gekregen. De meeste Canadezen legden zich ook bij de files neer en rustig aan hobbelden we richting de stad. Na drie kwartier loste de file op en konden we doorrijden. Quebec is best wel een drukke stad, dus het was wel even aanpoten om uiteindelijk op de plaats van bestemming te komen: de haven van Quebec waar je voor $70 dollar kunt overnachten. Geen voorzieningen, alleen maar een plekje. Gert is een goede navigator en hij leidde ons er moeiteloos naar toe. Het was rustig op de parkeerplaats en we parkeerden onze camper naast een andere camper zodat we vannacht niet helemaal alleen staan. De stad zag er prachtig uit maar helaas hadden de weergoden besloten dat er regen nodig was. Net op het moment dat wij gereed waren om de stad in te gaan. We besloten toen maar even te wachten en eerst te lunchen in de camper en uit te zoeken hoe we het kampeergeld moesten betalen. We vermoedden dat het komt omdat het nog geen hoogseizoen is maar de parkeermeters gaven aan dat we slecht $10 moesten betalen. Dat vonden wij een koopje en dat terwijl je midden in het centrum kampeert.
The Old City
Ondanks onze lunchtijd was het weer niet verbeterd. Maar tja, je bent maar 1 keer in je leven in Quebec, dus waterdichte wandelschoenen aan, iets dikkere kleding om warm te blijven, je regenjas aan en op pad. We liepen eerst bergopwaarts richting de Notre Dame van Quebec, dat was nog even aanpoten, want je moet wel even omhoog en dat in de inmiddels stromende regen. Al snel waren we helemaal zeiknat….. we moesten de kerk wel naar binnen gaan om even bij te drogen. In de kerk werden we hartelijk ontvangen. We waren door een zgn Holy Door gelopen en ons werd verteld wat dit betekende. Omdat de kerk 350 jaar bestond was er blijkbaar een Holy Door geopend. Als je door die deur naar binnen kwam liet je de slechte geesten achter en kwam je gereinigd in de kerk. Nou dat betekent hopelijk veel goeds voor ons. De kerk was overigens echt heel mooi. We liepen er wat langer rond dan gepland om even uit te druppen. Na de kerk was het gestopt met zachtjes regenen en kwam het met bakken de lucht uit. We besloten dan ook om maar eerst wat winkeltjes te bezoeken. De leukste van die winkels was de kerstshop. We waanden ons even direct weer in december. Na wat winkels te hebben bezocht werd de regen iets minder en liepen we richting het prachtige, kasteelachtige hotel van Quebec. Vanuit dit hotel liepen we richting de Funiculair, een klein treintje waarmee je vanaf de haven naar boven in de stad kan worden gebracht. Naast de funiculair lag ook een mooie trap, die wij gebruikten om juist naar beneden te gaan. We kwamen terecht in wonderschone straatjes. We begrepen waarom dit gebied op de Werelderfgoed lijst van Unesco staat. In een van deze straatjes besloten we weer even op te drogen en een lekker bakkie koffie te gaan drinken. We waren net op tijd want na half vier werd er geen koffie meer geschonken of broodjes verkocht. Wij mochten dus lekker even zitten genietend van koffie en gebak. Na dit genuttigd te hebben, liepen we nog naar een prachtig plein en maakten daar snel nog wat foto’s. We waren echt verzopen, kletsnat en onze prima regenjassen begonnen langzaam aan van binnen toch vochtig aan te voelen. Onze wandelschoenen waren twee keer zo zwaar geworden.
Einde oefening
We liepen terug richting camper en daar aangekomen hebben we geprobeerd alles weer te laten drogen. We dronken wat en maakten toen onze eigen avondmaaltijd klaar: Bacon Cheese Hamburger. Het werd langzaamaan donker en we zagen vanuit de camper de lichtjes overal in de stad aangaan. Een prachtig gezicht! Uiteindelijk sloten we de luiken van de camper en ook onze eigen luiken. Pff dat was een intensief dagje!
