E
Er komt altijd een laatste dag. Ook al wil je daar niet aan, het moment van afscheid nemen van een
fijne vakantie breekt aan.
Thank you Ferry much
Half zes, de wekker zou af moeten gaan maar wij zijn al lang wakker. Gisteren hebben we onze
huurauto gepakt dus we kunnen in alle rust op staan. Boven ons horen we de gastheer en –vrouw al
lopen. Ze wilden nog graag met ons ontbijten en daarom staan zij ook al vroeg naast hun bed. We
ruimen de laatste spulletjes in onze rugzak, springen nog even onder de douche en lopen dan naar
boven. Tot onze verrassing is het boven stil. Normaal gesproken worden we enthousiast ontvangen
door de hond maar deze blijkt al op pad voor zijn ochtendwandeling. We schuiven dus bij Wil aan bij
de ontbijttafel en wachten even tot iedereen weer terug is. Dan starten we ons laatste ontbijtje. Na
het ontbijt verlaten we zo stil als we kunnen het huis en nemen toch een beetje geemotioneerd
afscheid. Op naar de ferry want we hebben niet kunnen reserveren en moeten toch tijdig aan de
overkant zijn. Op het moment dat we de oprijlaan afrijden focussen we ons even op het op tijd bij de
ferry zijn. Dat lukt gelukkig buitengewoon goed en als nummer 20 op de reserve lijst, sluiten we in
een heel kort rijtje aan. Even later wordt omgeroepen dat er sprake is van een overload situation wat
betekent dat dus niet iedereen mee zal kunnen naar de overkant. Wij gelukkig wel. Tijdens het
wachten op de ferry begint het te regenen… eerst zachtjes, steeds harder en harder totdat de regen
met bakken uit de lucht komt. Het wordt er zelfs mistig van. Ook tijdens de overtocht richting
Vancouver is de regen niet van plan te stoppen. We kunnen dus niet naar buiten en ook niet heel
veel zien.
Vancouver airport
Als we aan de overkant in Vancouver aankomen wordt het weer alleen maar slechter. Er valt zoveel
regen dat het water in stromen uit de bergen komt zetten. We moeten echt voorzichtig zijn om goed
zicht te behouden. Na een drie kwartier rijden komen we op de luchthaven aan en leveren we onze
huurauto in. We worden allervriendelijkst geholpen en ze wijzen ons ook nog de wandelroute naar
de vertrekhal. Top service zou ik zeggen.
In de vertrekhal aangekomen, zoeken we ons vertrouwde plaatsje op en tot onze verrassing kunnen
we er nog lekker zitten. De laptop wordt tevoorschijn gehaald en Gert maakt de reisblog van een van
de laatste dagen in orde. Morgen na aankomst rest er dan nog maar 1 dag. Eigenlijk vliegt de tijd
voorbij en kort na de lunch lopen we nog even wat winkeltjes in voordat we ons melden bij de
incheckbalie. We zijn erg vroeg en daardoor heel snel aan de beurt. De koffers worden ingeleverd en
we kunnen naar de Security. Dit stelt eigenlijk niet zo veel voor. Ze controleerden nog wel even de
foto tas van Gert maar dat zijn we al gewend. Beetje onwennig, zonder koffers lopen we richting de
gate. Dan begint het wachten op het boarden. We hebben genoeg afleiding en even na vijf uur start
het boarden en kunnen we al snel het vliegtuig in.
Rustig vluchtje
Alles verloopt soepeltjes en precies op tijd stijgen we op. We hebben een modern vliegtuig en voelen
ons echt reisvee. Met zoveel mogelijk mensen in een vliegtuig geprakt. KLM is niet meer wacht het
vroeger was, moeten we eerlijk bekennen. Voor ons betekent dit waarschijnlijk afscheid nemen van
economy reizen. Zo wil je eigenlijk niet reizen, is onze bescheiden mening. Al snel wordt het eten
rondgebracht en moeten de ramen dicht omdat het al donker wordt. Alhoewel de vlucht
buitengewoon rustig verloopt, kunnen we de slaap niet vatten. We blijven dus gewoon wakker en
luisteren naar muziek en lezen wat. Veel eerder dan verwacht wordt de landing ingezet en hebben
we het genoegen op de landingsbaan te landen die wel heel dicht bij de gate ligt. Binnen no time kunnen we het vliegtuig verlaten en lopen we richting de bagageband. Op Schiphol is het heel erg
druk en zonder dat we het zagen kwamen we bij de trap richting de bagage afhandeling aan en
ontdekken dat deze trap is afgesloten. We kijken om en zien dat er een hele lange rij voor de trap is
opgesteld. We zijn moe en besluiten te smokkelen en schuiven voor aan in de rij aan. We worden
betrapt en de bewaking wil graag weten welk paspoort bij hebben. Als we melden dat we een
Nederlands paspoort hebben geeft hij aan dat we helemaal niet in de rij hoeven aan te sluiten. Wij
kunnen gewoon doorlopen en ons zelf uitchecken.
Opgelucht lopen we door, zo lang wachten op de douane controle is geen pretje. Als we bij de
bagage band aankomen laat Daan weten dat hij inmiddels op Schiphol is. Al snel rollen onze koffers
op de band en kunnen we richting de auto. We wachten nog even op Daan om te voorkomen dat we
elkaar mislopen en dan gaan we richting de auto. Heel moe stappen we in en we zijn blij dat we nu
niet zelf hoeven te rijden. Pffff blij dat we zo’n goede chauffeur hebben. Een uurtje later stappen we
bij ons huis uit. We zijn weer thuis. Heerlijk, fijn dat je na zo’n geweldige vakantie toch ook weer blij
kan zijn om thuis te zijn. Na Daan, meldt Thijs zich al snel en later komt Bas ook nog even langs.
Gezellig om onze jongens weer te zien en te kunnen knuffelen. Dag Amerika, dag Canada, we zijn
weer blij om in ons piepklein maar toch zo gezellige Nederland te zijn.
