Na een heerlijke nacht slapen stonden we vanochtend op met weer heel veel kou. We konden de kachel helaas niet uitlaten maar deden die wel zo kort mogelijk aan. Na een eenvoudig ontbijtje maakten we de camper rijklaar want we gaan vandaag op weg naar Canmore. Een echt wintersport dorpje net voorbij Banff. Voordat we echter de highway op zouden draaien besloten we de Bow Valley Park Way te rijden. Deze weg loopt parallel aan de 1 en daarom is het ook niet omrijden. De weg zelf is echt prachtig. Nadat we de camper geleegd hadden bij het dumpstation en een Nederlands echtpaar hadden geholpen bij het dumpen gingen we op weg. Blijkbaar hadden ze vanmorgen op alle kruispunten verkeersregelaars neergezet die nog moesten oefenen. Op de laatste kruising stond een verkeersregelaar die er helemaal vanuit ging dat je of Oost of West op de 1 ging rijden en ondanks dat we geen richtingaanwijzers aan hadden gaf ze automatisch aan dat we linksaf mochten slaan. Ik gaf aan dat ik graag rechtdoor wilde en ze schoot in de lach omdat ze automatisch had gereageerd en helemaal niet had gekeken waar we nu echt naar toe wilden gaan.
Naar de Bow Valley Parkway
Na een vrolijke zwaai mochten we dan wel de juiste weg vervolgen en reden we naar de eerste stop: Het bord van de Bow Valley Park Way. Het was er erg rustig en we konden dus op ons gemakje een selfie maken. Gelukkig was het niet mistig en ook niet regenachtig alleen wat somber en niet al te koud. We konden dus gerust een aantal stops maken op deze bijzondere weg.
Morant’s Curve
De tweede stop was een prachtig uitzichtpunt Morant’s Curve, vanwaar je de trein in de verte door het landschap aan zag komen. Heel veel mensen vinden dit fascinerend. Toen we aankwamen was er niemand maar nadat we er even stonden kwamen er zelfs hele busladingen met toeristen naar toe. We hadden afgesproken dat we zouden wachten tot er echt een trein aan kwam maar ruim een uur later besloten we dit toch maar op te geven. Waarschijnlijk was er een probleem want er kwam geen trein langs.
De Volgende Twee Stops
De derde stop was Bakers Creek. Ook een prachtig uitzichtpunt, nu wat minder mooi omdat het toch wel erg bewolkt was. We konden daar een mooie hike lopen maar toen we de afstand en en hoogteverschil zagen dat overbrugd moest worden, besloten we de hike af te blazen. Het weer was te onbestendig. We liepen dus weer naar de camper en reden verder. Al snel kwamen we een nieuw punt op de route tegen: Protection Mountain. Dit punt was afgesloten maar we waren erg nieuwsgierig wat we hier te zien kregen en dus stopten we er toch en kropen we onder de hekken door. Het bleek een nog gesloten camping te zijn met een prachtig uitzicht op de bergen. Hier kwamen we een aantal grappige dingen tegen o.a. een oud fornuis waar je met hout mee kon koken. Ook hadden ze hier nog een echte telefooncel staan. Dat was toch wel erg 1980 hoor.
Toch een Trein
Na een half uurtje gelopen te hebben reden we door naar Storm Mountain. Op de borden werd duidelijk waarom deze berg zo heette. Door de ligging van de bergen ontstonden juist op deze plaats vaak stormen. Ook nu waaide het er behoorlijk en plotseling hoorden we een trein aankomen. Omdat je hier de trein ook heel leuk kon zien aankomen, besloten we te wachten en dit te fotograferen.
Castle Mountain
We reden verder en kwamen op een bijzonder punt aan waar je een bijzonder gebergte kon zien; Castle Mountain. Deze prachtige bergformatie staat namelijk ook op onze camper. Was toch wel leuk om in het echt te zien.
Een Elk
Toen we door wilden rijden zagen we een bord waarop stond dat deze prachtige weg helaas een eind verder afgesloten was. We reden nog wel verder maar moesten even later omkeren omdat de weg versperd was. We zouden dus nu naar de Highway moeten rijden om op de plaats van bestemming aan te komen. Net voordat we de highway opdraaiden, begonnen de lichten van de onbewaakte spoorweg overgang te knipperen en moesten we stoppen. Jammer maar tegelijk ook een mogelijkheid voor Gert om foto’s te maken. Terwijl Gert druk bezig was met het fotograferen van de trein, ontdekte Pleuni een Elk (een hert) die rustig aan de kant van de spoorlijn liep te grazen. Zodra de spoorwegovergang weer vrij was, reden we door en parkeerden we op de eerste de beste mogelijkheid om terug te lopen naar de elk. Deze liep daar nog steeds en Gert kon van heel dichtbij mooie foto’s maken.
Canmore en de Campground
Nadat alles was vastgelegd reden we de highway op en toen begon het opeens te regenen. Grappig dat we alles op ons programma hadden kunnen doen zonder een druppel regen. Na een uurtje rijden kwamen we langs de stad Canmore. Hier wilden we graag boodschappen doen en dat nam nogal wat tijd in beslag. We liepen eerst een echte bakery binnen en konden we eindelijk heerlijk brood kopen zonder suiker. Daarna deden we bij de Safeway de rest van de boodschappen. Na anderhalf uur reden we naar de McDonalds (voor het gratis internet) en kochten we wat te eten. Nadat we klaar waren met het internet gebruik stelden we de tomtom in en gingen we op weg naar onze campground. We verbaasden ons er over dat het toch nog best een grote afstand was die we moesten overbruggen en dachten verder niet na. Nadat we bij de campgroung aangekomen waren en ons wilden registreren bleek dat we op de verkeerde camping zaten. We stonden bij de Bow Vally Campground maar moesten naar de Bow River Campground die inderdaad net buiten Canmore lag. Allemaal onder beheer van Alberta Parks. Grom…… we moesten dus weer een heel stuk terug rijden. Het weer werd er niet beter op maar er zat helaas niets anders op. Na een half uur rijden kwamen we dan toch bij de juiste camping aan. We konden alleen geen office vinden en daarom besloten we maar naar onze plek te rijden. De plek was mooi maar helaas lag deze wel pal langs de highway. Dat was wel even jammer. We lieten ons niet uit het veld slaan maar kwamen er toen ook achter dat er op de campground nog geen water was. In verband met de lage temperaturen was de watertoevoer afgesloten. We zouden helemaal weer naar het dorp moeten om daar bij het Information Center water te halen. Dat vonden we wel even te veel en we besloten dit dan maar morgen te doen. De camper stond, de electriciteit was aangesloten en het was droog dus we maakten meteen ons houtvuur aan. Dat blijft toch wel echt heel gezellig. Door het houtvuur heb je het niet koud en we hebben dan ook onze avondmaaltijd buiten op gegeten. Toen het donker begon te worden gingen we naar binnen en moesten we de camper toch echt wel even verwarmen. We maakten er een gezellige avond van en gingen op tijd naar bed want morgen gaan we naar Calgery.
